Следует ли упоминать Бога в Конституции Республики Беларусь? – Кирилл Забавский

Упоминание Бога есть в Конституциях (основных законах) – России (в ст.67.1, п.п.2), Германии (в преамбуле и ст.56 «клятва президента»), Греции (в ст.105, п.п.3 употребляется понятие «богослужения» с ссылкой на Устав «Святой горы Афон»), Аргентины (в преамбуле «…испрашивая благословения у Бога»), Бразилии (в преамбуле «…под покровительством Бога»), Венесуэлы (в преамбуле «…к заступничеству Бога») и так далее.

Кроме того, упоминание Бога есть в государственных гимнах (государственный гимн – это один из символов государства, ссылка на который даётся в Конституции) – России «…Хранимая Богом родная земля…», Сербии «Боже правды», Италии «…Давайте же поклянёмся, Что освободим родную землю, Объединенную Богом», Англии «Боже, храни Короля/Королеву!», США «…Богу верны», Польши «…Верим, Бог, позволит» и множестве других стран.

В этой связи необходимо отметить, что упоминание Бога в Конституциях и государственных гимнах многих передовых и одновременно светских государств совершенно – не является редкостью. Вместе с тем, с точки зрения воспитания высоких морально-нравственных идеалов у граждан, уж точно – является не лишним. Также считается, что обращение к Богу автоматически изгоняет его противника – отца лжи или Лукавого (имеющего разные имена, но одну суть).

Таким образом, упоминание Бога в Конституции Республики Беларусь не только начнёт процессы по выводу нашей страны в ряды передовых и светских по законодательству государств, но и призвано принести мир на нашу землю и избавить её от пороков. Исходя из вышеизложенного, предлагаю исправить историческое недоразумение и в качестве преамбулы к новой Конституции Республики Беларусь принять «Молитву за Беларусь» следующего содержания:

Малiтва за Беларусь

Магутны Божа, Уладар Сусветаў, наш Гаспадар,

Вялікіх сонцаў і сэрц малых, всяго першарух.

Трыадзіны Бог Сын, Бог Атэц і Святы Дух, дай нам –

Наша шчасце – за маці Радзіму – сваё аддаці жыццё,

Народу годнасць – за Айчыну бацькоў – прыняць смерць храбрацоў.

Мы беларусы – рускае племя – гэта ўзвыш!

Славянскай ветцы – еўразійскага дрэва – з усхода грамады.

Продкаў нашчадкі – патомкам прашчуры – пакаленняў саюз.

Мы прад Богам ў адказе – за будучыню Планеты i роднай Зямлі,

Ды клянемся памерцi, але зберагчы – Старажытную, Вечную і Новую Русь.

Магутным громам пачуй гэту малітву,

Вялікім рэхам яна водгук біення нашых сэрц.

Трыадзінай сілай – яна згоне ўсіх – здраднікаў і бэчэбэшных бесаў,

Нашу чару быцця – напоўне жывым духам – да краёў без канца,

Народу ў цемры – ўкажа вартую мэту – як пачатак новага дня.

З тла папялішч спалёных вёсак на вырай узвыш,

Мы выйшлі з вогнішч партызанскіх кастроў адной грамадой.

Адтуль i навечна – жывых i мёртвых – узнiк непераможны саюз –

Каб разам у баю – у адзiным страю ды Бессмяротным палку – па над зямлёй –

Несцi памяць сваю – перамогу народу ды кару ўрагу – за Вялікую, Магутную і Светлую Русь.

Магутным зарывам маланак убач iскравасць нашых мар,

Вялікiм водблiскам яны праява упартай працы рабочых і сялян.

Трыадзіны аплот – на варце Рускага Света – Чырвоная армія, партызаны і флот,

Нашай дзяржавы – ад Балтыкі да Чорнага мора – мы павiнны ўпрочыць усход,

Народ каб за гэтым – ад Сахалiна да Брэста – здолеў пакрочыць упярод!

За правадырам мужчыны – адвагай і гонарам – пагоняй узвыш,

За мужам жанчына – вернасцю, крэпасцю – сямьi, грамады,

Пад зоркай дабра – з серпам i молатам – усе абъядналiсь ў саюз –

Разам Космас Міру адкрылі – ўзняв у ім чалавека – ад роднай Зямлі,

За межы сусветаў – мы адчынілі ў знеш рубяжы – за Чорную, Чырвоную і Белую Русь.

Магутны роскат навальніцы пачне благагавейны подых,

Вялікіх сонечных вятроў у спадарожжа нам да перамог.

Трыадзіным шляхам – імкнемся да Бога ў праві – ваславіць мы,

Нашым ворагам – у яві наперакор – глаголам, агнём і мячом,

Народным рухам – з верай, надзеяй, любоўю – праз наві пайдзём.

Праз перашкоды, цяжбы i церні ўзвыш –

У светлую будучыню, па беламу свету, Стальной грамадою,

Пад сцягам чырвоным – ваяраў крыві, сузоръем агня – ўздымем саюз,

Здолім ўсе – мрокi, хваробы, галадаморы – чорнай працай па над зямлёю,

З клічам з пад вус уперад, ура – мы прайдзём гэты шлях – за Белую Русь.

Магутнай радугай нябёс з крыніц нашай душы прымі ўдзячнасць і хвалы,

Вялікай волі Абсалют над Хаасам Парадак ратуй і захавай.

Трыадзіны запавет – выканаць нам дай – абавязак і правы,

Нашаму люду – жызню жызнь дараваць – смерцю смерць перамагчы,

Народу твайму – Бога ў сябе адчыніць – ва векі вякоў дапамажы.

За мір, за волю, за праўду ўзвыш,

Каб працай здзейнілісь мары ды множылісь дзеці народнай грамады,

Каб перамогамі крэп – рускіх саайчын суверэнаў саюз,

Каб дакрануца да вечнасцi мiма спакус ад роднай Зямлі –

За гэта, мы жызні паложам, ўсе як адзін – за Беларусь.

Данное обращение, с предложением о внесении изменений в Конституцию Республики Беларусь направлено в Палату представителей Республики Беларусь (Емэйл: [email protected]), в также в Национальный центр правовой информации (Емэйл: [email protected]) на рассмотрение.

Забавский Кирилл Сергеевич, белорусский поэт, писатель, публицист, координатор международного движения «Бессмертный полк» в Белоруссии